Nefroprotekcja w szpiczaku mnogim

Szpiczak mnogi jest drugim co częstości nowotworem układu krwiotwórczego. Zajęcie nerek jest częstym powikłaniem u pacjentów chorujących na szpiczaka mnogiego i może przybierać różne postaci, przy czym większość z nich prowadzi do pogorszenia czynności nerek w obrazie ostrego uszkodzenia nerek (aKI) lub przewlekłej choroby nerek (PchN). Nierzadko też pojawia się konieczność wdrożenia dializoterapii. Pojawienie się niewydolności wydalniczej nerek u tych pacjentów jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym.
Leczenie pacjentów ze szpiczakiem mnogim i zajęciem nerek jest trudniejsze niż pacjentów bez choroby nerek i wymaga ścisłej współpracy hematologa i nefrologa. Konieczne jest nie tylko wdrożenie typowej terapii przeciwszpiczakowej, ale też równoległe leczenie powikłań choroby z uwzględnieniem rodzaju uszkodzenia nerek, aktualnej wydolności nerek oraz unikanie leków nefrotoksycznych. ważnym elementem działania nefroprotekcyjnego jest optymalne nawadnianie pacjenta jako prewencja aKI.
Jak dotychczas w szpiczaku mnogim nie udało się wypracować jednolitego schematu leczenia nefroprotekcyjnego.
Omówienie dostępnych metod zmniejszających ryzyko pogorszenia funkcji nerek u pacjentów ze szpiczakiem mnogim może być pomocne dla każdego klinicysty.

(NEFROL DIAL POL 2023; 27: 85-89)