- Polish Nephrology and Dialysis | official journal of the Polish Society of Nephrology
Acute pancreatitis after kidney transplantation – serious complication, therapeutic dilemmas – a case report and literature overview
MicroRNA in kidney diseases
6 April 2021Arthur Cecil Alport – his input into the knowledge of etiology and clinical course of the hereditary glomerulopathy
6 April 2021Acute pancreatitis after kidney transplantation – serious complication, therapeutic dilemmas – a case
report and literature overview
Katarzyna Pietraszewska
Oddział Transplantologii i Chirurgii Ogólnej Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie
Ordynator: Dr n. med. Leszek Adadyński
Beata Januszko-Giergielewicz
Oddział Transplantologii i Chirurgii Ogólnej Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie
Ordynator: Dr n. med. Leszek Adadyński
Zakład Medycyny Rodzinnej Collegium Medicum, Wydział Lekarski Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
Kierownik: Dr n. med. Jerzy Romaszko
Tomasz Arłukowicz
Oddział Gastroenterologiczny Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie
Ordynator: Dr n. med. Tomasz Arłukowicz
Katedra Pulmonologii Wydział Nauk o Zdrowiu Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Collegium Medicum
Kierownik: Prof. dr hab. n. med. Anna Doboszyńska
Jakub Jarosławski
Oddział Gastroenterologiczny Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie
Ordynator: Dr n. med. Tomasz Arłukowicz
Łukasz Kozak
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej MSWiA z Warmińsko-Mazurskim Centrum Onkologii Oddział Chorób
Wewnętrznych i Gastroenetrologii
Ordynator: Dr med. Krzysztof Antoniak
Rafał Skutecki
Zakład Medycyny Rodzinnej Collegium Medicum, Wydział Lekarski Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
Kierownik: Dr n. med. Jerzy Romaszko
Norbert Kwella
Oddział Transplantologii i Chirurgii Ogólnej Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie
Ordynator: Dr n. med. Leszek Adadyński
Leszek Adadyński
Oddział Transplantologii i Chirurgii Ogólnej Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie
Ordynator: Dr n. med. Leszek Adadyński
Ostre zapalenie trzustki po zabiegu przeszczepienia nerki – groźne powikłanie,
dylematy terapeutyczne – opis przypadku i przegląd literatury
Ostre zapalenie trzustki (OZT) występujące po przeszczepie nerki (PN) stanowi rzadkie, ale bardzo poważne powikłanie wczesnego okresu pooperacyjnego. Występuje u około 1-7% biorców nerki przeszczepionej (NP), wiążąc się ze śmiertelnością wahającą się od 60 do 100%. Jako że pacjenci po PN są podatni zarówno na tradycyjne przyczyny OZT, jak i na te związane z zabiegiem PN, wskazanie dokładnej etiologii choroby jest u nich często niemożliwe i prawdopodobnie ma ona charakter złożony. Dodatkowo, ze względu na nieznaczne nasilenie lub brak klasycznych objawów oraz częsty w początkowym okresie
choroby brak odchyleń w badaniach laboratoryjnych, postawienie wczesnego i trafnego rozpoznania stanowi u tych chorych nie lada wyzwanie. W pracy opisano przypadek 61-letniego hemodializowanego pacjenta z przewlekłą chorobą nerek (PChN) w stadium G5, prawdopodobnie na tle zespołu Alporta, który w 6. dobie po zabiegu PN rozwinął OZT. W wynikach badań laboratoryjnych można było zaobserwować znaczny wzrost aktywności enzymów trzustkowych, transaminaz oraz gamma-glutamylotranspeptydazy (GGTP). W badaniu ultrasonograficznym (USG) jamy brzusznej stwierdzono trzustkę o obniżonej echogeniczności, poszerzony przewód Wirsunga, drogi wewnątrzwątrobowe oraz przewód żółciowy wspólny (PŻW), który zawierał linijne warstwy złogów. Warto podkreślić, iż w powtarzanym wielokrotnie badaniu USG jamy brzusznej z okresu przedtransplantacyjnego, wykonywanym w ramach kwalifikacji do PN, nie stwierdzano żadnej patologii w zakresie dróg
żółciowych oraz trzustki. W trakcie diagnostyki wykonano rezonans magnetyczny (MR) z cholangiografią oraz zabieg cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW), które potwierdziły postawione rozpoznanie OZT. Wykonano sfinkterotomię (hist.-pat. - zmiany zapalne), pilnie zmniejszono dawki leków immunosupresyjnych (w tym steroidów), wdrożono postępowanie zachowawcze w postaci przerwy dietetycznej, obfitej płynoterapii oraz antybiotykoterapii. W ciągu kilku dni uzyskano
spadek wartości enzymów trzustkowych oraz całkowite ustąpienie dolegliwości bólowych. Funkcja NP podczas całego okresu obserwacji pozostawała zadowalająca, ze stałą tendencją spadkową kreatyninemii w surowicy do stężenia
1,8 mg/dl przy wypisie tj. 24 dni od PN. W prezentowanym przypadku natychmiastowa i trafna diagnostyka pozwoliła lekarzom na postawienie właściwego rozpoznania oraz wdrożenie odpowiedniego, wielokierunkowego leczenia. Umożliwiło to uniknięcie poważnych powikłań typowych dla OZT, zachowanie optymalnej funkcji NP oraz szansę na pomyślne rokowanie dla pacjenta i przeszczepu w odległej obserwacji.
(NEFROL. DIAL. POL. 2018, 22, 81-86)
Acute pancreatitis after kidney transplantation – serious complication, therapeutic dilemmas – a case
report and literature overview
Acute pancreatitis (AP) after kidney transplantation (KT) is a rare but very serious complication in the early post-operative period. It develops in approx. 1-7% of kidney transplant recipients and is associated with mortality rates
ranging from 60 to 100%. Since patients after KT are prone to both traditional causes of AP and those secondary to the KT procedure, it is often impossible to determine precisely the etiology of this complication and it is most likely of
a complex nature. Additionally, due to a mild aggravation of classic symptoms or their lack and a frequent absence of abnormalities in laboratory test results in the initial stage of this disease, an early and correct diagnosis poses a most
serious challenge as regards this patient population. The paper reports the case of a 61-year old patient receiving hemodialysis,
with stage G5 chronic kidney disease, most likely secondary to Alport syndrome, who developed AP on the sixth day following KT. Laboratory test results demonstrated a significant increase in the activity of pancreatic enzymes, transaminases and gamma-glutamyltranspeptidase. Abdominal ultrasonography (USG) revealed the pancreas of a decreased echogenicity, dilated pancreatitic duct, intrahepatic ducts and the common bile duct (CBD) that was additionally filled in with linear layers of deposits. It needs to be emphasized that repeatedly conducted abdominal USG in the pre-transplant period, performed as part of a KT qualification procedure, did not reveal any pathology as regards both bile ducts and pancreas. Diagnostic procedures included magnetic resonance (MR) cholangiography and endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ECPW), which confirmed the diagnosis of AP. We performed sphincterotomy (histopathological findings revealed inflammatory lesions), decreased immunosuppressive drugs doses (including steroids), introduced conservative treatment in the forms of fasting, intravenous fluid therapy and antibiotic therapy. Within a few days pancreatic enzymes values decreased and pain subsided completely. During the entire observation period the transplanted kidney function remained satisfactory, with a constant tendency towards a decrease of serum creatinine to the level of 1,8 mg/ dl on discharge, i.e., on the 24th day following KT.
In the presented case immediately performed and properly applied diagnostic procedures allowed physicians to arrive at a correct diagnosis and the introduction of appropriate and multidimensional treatment. This prevented serious complications typical of AP as well as facilitated retaining the optimal function of the transplanted kidney and an opportunity for an optimistic long-term prognosis for the patient and the graft.
(NEPROL. DIAL. POL. 2018, 22, 81-86)