- Polish Nephrology and Dialysis | official journal of the Polish Society of Nephrology
MicroRNA in kidney diseases
Interactions of tacrolimus with other drugs in patients after kidney transplantation
6 April 2021Acute pancreatitis after kidney transplantation – serious complication, therapeutic dilemmas – a case report and literature overview
6 April 2021MicroRNA in kidney diseases
Karolina Konieczniak
Aleksandra Rymarz
Stanisław Niemczyk
Klinika Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii, Wojskowy Instytut Medyczny
Kierownik: Prof. dr hab. med. Stanisław Niemczyk
MicroRNA w chorobach nerek
MicroRNA (miRNA) to krótkie, niekodujące cząsteczki kwasu rybonukleinowego regulujące procesy ekspresji genów, a przez to wpływające na przebieg wielu procesów fizjologicznych jak również patologicznych w komórkach i tkankach organizmu. Ze względu na swoistość narządową oraz swoistość w różnych typach uszkodzeń narządowych, a także możliwość izolacji cząsteczek microRNA z takich płynów ustrojowych jak: mocz czy surowica mogą stać się potencjalnymi biomarkerami. Badania nad znaczeniem microRNA w chorobach nerek koncentrują się na identyfikacji cząstek typowych dla różnych rodzajów
patologii dotykających ten narząd. Najwcześniej zidentyfikowaną cząsteczką microRNA ulegającą wzmożonej ekspresji w chorobach nerek prowadzących do włóknienia było miR21. Cząsteczka miR24 natomiast ulega wzmożonej
ekspresji w ostrym uszkodzeniu nerek i jest związana z procesem apoptozy komórek. Z kolei miR126 wpływa na regenerację miąższu nerki po epizodzie ostrego uszkodzenia indukując poprawę ukrwienia miąższu. Dla uszkodzeń nerek spowodowanych toksycznym działaniem cisplatyny charakterystyczne jest zmniejszenie ekspresji miR-122 i zwiększenie ekspresji miR-34a. W przewlekłej chorobie nerek rozwijającej się na podłożu nefropatii cukrzycowej dużą rolę odgrywa cząsteczka miR192. Natomiast wyodrębnione z osadu moczu egzosomy z cząsteczkami miR-133b, miR-342 i miR-30a, można wykryć już we wczesnych
fazach nefropatii cukrzycowej przez co mogą one służyć jako nieinwazyjny biomarker tej nefropatii. W raku jasnokomórkowym nerki obserwuje się nadekspresję cząsteczek miRNA o numerach 17-92. Technika umożliwiającą analizę ekspresji microRNA jest analiza mikromacierzy. Badania prowadzone nad microRNA mogą przyczynić się do poszerzenia wiedzy na temat wielu chorób
nerek, dokładniejszego poznania ich przyczyny oraz opracowania skutecznej terapii. Swoiste narządowo microRNA oraz panele cząstek microRNA mogłyby stanowić doskonały, nieinwazyjny biomarker w diagnostyce chorób nerek.
(NEFROL. DIAL. POL. 2018, 22, 76-80)
MicroRNA in kidney diseases
MicroRNAs (miRNAs) are short, noncoding RNAs which regulate gene expression and influence on many physiological and pathological processes. Their organ and tissue specificity and the ability to identify this molecules in
body fluid such as plasma or urine make them suitable as potential biomarkers in many types of kidney diseases. Contemporary investigations are concentrated on the identification of microRNAs typical for different kidney disorders. MiR21 was the earliest identified microRNA molecule which overexpression is involved in kidney diseases leading to fibrosis. The expression of molecule miR24 is associated with acute kidney injury and cell apoptosis while miR126 play a key role in kidney regeneration by amelioration of kidney vascularization. Underexpression of miR-122 and overexpression of miR-34a are typical for kidney injuries caused by cisplatin. The diabetic nephropathy is associated with expression of molecule miR192. However molecule miR-133b, miR-342 and miR-30a are present in exosomes in urine in early stages of diabetic nephropathy and can be used as a biomarker in this nephropathy. In renal cell carcinoma overexpression of miRNAs 17-92 are observed. The technique which
enable microRNAs analysis is microarray technology. The research regarding the field of microRNA can broaden our knowledge about pathogenesis of kidney diseases and asses microRNA utility as a therapeutic target. MicroRNAs typical for particular kidney disorders could become the valuable biomarkers.
(NEPROL. DIAL. POL. 2018, 22, 76-80)