Ada Gawryś
Hanna Augustyniak-Bartosik
Magdalena Krajewska
Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu
Kierownik:
Prof. dr hab. Med. Magdalena Krajewska
Cukrzycowa choroba nerek jest najczęstszą przyczyną przewlekłej choroby nerek i ich schyłkowej niewydolności. Przyjmuje się, że u około 20-30% chorych na cukrzycę może rozwinąć się cukrzycowa choroba nerek. Leczenie cukrzycy u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek jest trudne ze względu na zmiany w homeostazie glukozy, zmienioną farmakokinetykę leków obniżających stężenie glukozy, środowisko mocznicowe, prowadzone leczenie nerkozastępcze (dializa) oraz współistniejące przewlekłe, jak też zagrażające ostre powikłania cukrzycy. Artykuł przedstawia chorego z niewyrównaną cukrzycą typu 1, ze schyłkową niewydolnością nerek w okresie hemodializoterapii, u którego w przebiegu uogólnionej infekcji doszło do rozwoju przełomu hyperglikemicznego. Leczenie pacjenta wymagało z jednej strony stosunkowo szybkiego opanowania hiperglikemii z drugiej zbyt intensywna terapia stwarzała zagrożenie wystąpienia hipoglikemii, obrzęku mózgu (spowodowanego zbyt szybkim spadkiem glikemii), hiperwolemii z następczą ostrą niewydolnością lewej komory i obrzękiem płuc oraz ciężkich zaburzeń rytmu wynikającymi z hiperkaliemii. Wielokierunkowe spojrzenie na chorego, wczesna identyfikacja powikłań, obserwacja objawów chorobowych i indywidualizacja leczenia były warunkiem poprawy jego stanu klinicznego.
(NEFROL. DIAL. POL. 2019, 23, 107-111)
Diabetic kidney disease is the most common cause of chronic kidney disease and end-stage renal disease. It is assumed that about 20-30% of diabetic patients may develop diabetic kidney disease. Treatment of diabetes in patients
with end-stage renal disease is difficult due to changes in glucose homeostasis, altered pharmacokinetics of glucose-lowering drugs, uremic environment, renal replacement therapy (dialysis) and concomitant chronic, as well as acute
diabetic complications. The article presents a patient with decompensated type 1 diabetes, end-
-stage renal failure during hemodialysis, in which a hyperglycemic crisis developed during the course of a generalized infection. Treatment of the patient required, on the one hand, a relatively rapid control of hyperglycaemia on the
other, too intensive therapy posed a threat of hypoglycaemia, cerebral edema (caused by too fast decrease in glycaemia), hypervolaemia followed by acute left ventricular failure and pulmonary edema and severe arrhythmias resulting from hyperkalemia. A multidirectional view of the patient, early identification of complications, observation of disease symptoms and individualization of treatment were a condition for improving his clinical condition.
(NEPROL. DIAL. POL. 2019, 23, 107-111)