The impact of aminoacid ketoanalogues on nutritional status of wasted peritoneal dialysis patients

Diagnosis and treatment of metabolic acidosis in patients with chronic kidney disease- experts statement
16 April 2021
Serum cardiac troponin T concentration and selected demographic, clinical and laboratory parameters in low flux hemodialysis patients
16 April 2021

Paulina Borek Michał Chmielewski Monika Lichodziejewska-Niemierko Dorota Ogrodnik Alicja Dębska-Ślizień Sylwia Małgorzewicz

The impact of aminoacid ketoanalogues on nutritional status of wasted peritoneal dialysis patients

Paulina Borek
Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: prof. dr hab. med. Alicja Dębska –Ślizień


Michał Chmielewski
Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: prof. dr hab. med. Alicja Dębska –Ślizień

Monika Lichodziejewska-Niemierko
Zakład Medycyny Paliatywnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: prof. dr hab. med. Monika Lichodziejewska –Niemierko

Dorota Ogrodnik
Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: prof. dr hab. med. Alicja Dębska –Ślizień

Alicja Dębska-Ślizień
Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: prof. dr hab. med. Alicja Dębska –Ślizień

Sylwia Małgorzewicz
Zakład Żywienia Klinicznego i Dietetyki Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Kierownik: dr hab. med. Sylwia Małgorzewicz; prof. nadzw.

Ocena wpływu ketoanalogów aminokwasów na stan odżywienia niedożywionych pacjentów dializowanych otrzewnowo

Wstęp: Niedożywienie stanowi częste i poważne powikłanie wśród pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. Głównymi przyczynami są: zmniejszenie apetytu wynikające z toksemii mocznicowej, nasilenie procesów katabolicznych i restrykcje dietetyczne. W grupie chorych dializowanych otrzewnowo dodatkowym czynnikiem jest utrata białka z dializatem. Wśród możliwych interwencji medycznych na szczególną uwagę zasługuje leczenie za pomocą ketoanalogów aminokwasów. Ma ono na celu zmniejszenie ryzyka niedożywienia i toksemii mocznicowej bez konieczności zwiększania dawki dializy. Celem badania jest ocena wpływu leczenia ketoanalogami aminokwasów na stan odżywienia pacjentów dializowanych otrzewnowo z rozpoznanym niedożywieniem.
Materiał i Metodyka: Do badania zakwalifikowano 24 pacjentów dializowanych otrzewnowo z rozpoznanym niedożywieniem. Pacjenci zostali przydzieleni do grupy interwencyjnej bądź kontrolnej. Interwencja polegała na podawaniu ketonalaogów aminokwasów przez 3 miesiące w dawce 9 tabletek (Ketosteril®) na dobę. Podczas badania monitorowano szereg wskaźników
laboratoryjnych i antropometrycznych, a także oceniano stan odżywienia za pomocą SGA (Subjective Global Assessment), NRS 2002 (Nutritional Risk Score), SNAQ (Short Nutritional Assessment Questionnaire).
Wyniki: W grupie chorych przyjmujących ketoanalogi po 3 miesiącach leczenia zaobserwowano wyższe wartości wskaźnika nPCR (0,93 vs 1,14 g/kg/ dobę), podczas gdy w grupie kontrolnej wartość ta obniżyła się (1,13 vs 0,98 g/
kg/dobę). Spożycie białka z dietą nie uległo zmianie w żadnej z grup. W grupie interwencyjnej, w przeciwieństwie do kontrolnej, zwiększeniu uległa zawartość beztłuszczowej masy ciała określana za pomocą indeksu beztłuszczowej masy
ciała (14,6 ± 2,5 vs 16,2 ± 3,1 kg/m2), jak również wyrażona w kilogramach (40,6 ± 8,2 vs 44,7 ± 11,0 kg), w porównaniu z okresem przed rozpoczęciem leczenia. Po zakończeniu interwencji u pacjentów przyjmujących ketoanalogi stan
odżywienia, wg skali NRS-2002, oraz apetyt uległy poprawie, a sześciu (55%) pacjentów przestało spełniać kryteria niedożywienia w ocenie SGA (w grupie kontrolnej tylko jeden pacjent).
Wnioski: Podawanie ketoanalogów aminokwasów w grupie pacjentów dializowanych otrzewnowo z rozpoznanym niedożywieniem może skutkować poprawą stanu odżywienia, apetytu oraz wpływać na poprawę składu ciała poprzez wzrost beztłuszczowej masy ciała.
(NEFROL. DIAL. POL. 2017, 21, 110-113

The impact of aminoacid ketoanalogues on nutritional status of wasted peritoneal dialysis patients

Introduction: Wasting constitutes a common and severe complication among patients with end-stage renal disease. It is mainly caused by decreased appetite due to uremic intoxication, catabolic processes and dietary restrictions. In patients treated with peritoneal dialysis (PD) protein losses with the dialysate constitute an additional culprit. Supplementation of aminoacid ketoanalogues stands as one of the potential therapeutic options. It helps to diminish the risk of wasting and uremic toxicity without the need of increasing dialysis dose.
The aim of the study was to assess the impact of aminoacid ketoanalogues on nutritional status of malnourished PD patients.
Material and Methods: The study included 24 PD patients with diagnosed wasting. They were allocated into the interventional or the control group. The intervention was based on aminoacid ketoanalogue supplementation with 9 tablets (Ketosteril®) daily for three months. A number of laboratory and anthropometric indices were monitored. Nutritional status and appetite were
assessed with SGA (Subjective Global Assessment), NRS 2002 (Nutritional Risk Score), and SNAQ (Short Nutritional Assessment Questionnaire).
Results: In the intervention group, after three months of supplementation, increased values of normalized Protein Catabolic Ratio (nPCR) were noted (0.93 vs 1.14 g/kg/day), while they decreased in the controls (1.13 vs 0.98 g/kg/day). Protein ingestion did not change in any of the groups. In the intervention group, contrary to the controls, leanbody mass (LBM) increased, whether expressed as LBM index (14.6 ± 2.5 vs 16.2 ± 3.1 kg/m2), or as kilograms (40.6 ± 8.2 vs 44.7 ± 11.0 kg). Following the intervention, nutritional status, as assessed with NRS-2002, significantly improved, as did the appetite. Six patients (55%) failed to fulfil the SGA criteria of wasting, while in controls it was only one subject.
Conclusions: Aminoacid ketoanalogue supplementation may improve nutritional status, appetite and LBM in wasted PD patients.
(NEPROL. DIAL. POL. 2017, 21, 110-113)