Serum cardiac troponin T concentration and selected demographic, clinical and laboratory parameters in patients treated with hemodiafiltration on-line

Stężenie sercowej troponiny T w surowicy a wybrane czynniki demograficzne, kliniczne i laboratoryjne chorych leczonych hemodiafiltracją on-line

Wprowadzenie: Pacjenci z przewlekłą chorobą nerek, szczególnie chorzy dializowani, zaliczani są do grupy wysokiego ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, w tym choroby niedokrwiennej serca. Troponiny sercowe (cTn), są najczulszymi i zarazem najbardziej swoistymi biochemicznymi markerami martwicy komórek mięśnia sercowego. U dializowanych chorych podwyższenie stężenia cTn w surowicy może zależeć zarówno od czynników związanych z mocznicą, jak i mieć związek procedurami dializacyjnymi, utrzymuje się przewlekle i ma etiologię wieloczynnikową.
Cele: Porównanie stężenia sercowej troponiny T (cTnT) oznaczanej w surowicy metodą ultraczułą (hs-cTnT) u pacjentów przewlekle leczonych hemodiafiltracją on-line (HDF on-line) i osób z grup referencyjnych, ocena predyktorów stężenia cTnT oraz zależności pomiędzy stężeniem cTnT a prawdopodobieństwem przeżycia dializowanych chorych.
Pacjenci i metody: Do badania zakwalifikowano 54 chorych leczonych HDF on-line. W badaniu przekrojowym oznaczono stężenie hs-cTnT w surowicy oraz analizowano wybrane parametry demograficzne, kliniczne i laboratoryjne w odniesieniu do cTnT. Po 55 miesiącach od badania przekrojowego oceniono wpływ stężenia cTnT na przeżycie dializowanych chorych. Grupy kontrolne stanowiło 23 chorych po przeszczepieniu nerki oraz 48 osób zdrowych.
Wyniki: U 51 (94,4%) pacjentów leczonych HDF on-line stężenie cTnT w surowicy (0,050; 0,003-0,315 ng/ml) znajdowało się powyżej normy i było wyższe niż u osób zdrowych (p < 0,0001) i u osób po przeszczepieniu nerki (p = 0,007). Dodatnimi predyktorami stężenia cTnT w surowicy były wiek (β 0,278; p = 0,011), cukrzycowa choroba nerek (β 0,266; p = 0,048), migotanie przedsionków (β 0,643; p = 0,001) oraz przewlekła obturacyjna choroba płuc (β 0,624; p < 0,001). Ujemnymi wskaźnikami były klasa czynnościowa wg NYHA 0 - I (β -0,371; p = 0,018) oraz stężenie wodorowęglanów we krwi (β -0,294;
p = 0,027). Stwierdzono dodatnią korelację między stężeniem cTnT w surowicy a wiekiem chorych (r = 0,461; p < 0,001) oraz długością zabiegu HDF (r = 0,275; p = 0,044). Korelacja między stężeniem cTnT w surowicy a pH krwi (r = -0,274; p = 0,045), stężeniem wodorowęglanów we krwi (r = -0,446, p = 0,001) i BE (r = -0,300; p = 0,027) była ujemna. Stwierdzono zależność między początkowym stężeniem hs-cTnT w surowicy a prawdopodobieństwem przeżycia chorych w obserwacji trwającej 55 miesięcy (log rank test, p = 0,0004).
Wnioski: Stężenia hs-cTnT u chorych leczonych HDF są wyższe niż u osób zdrowych i u osób po przeszczepieniu nerki, a ich analiza ma znaczenie w ocenie ryzyka zdarzeń sercowo – naczyniowych oraz prawdopodobieństwa przeżycia chorych w podczas dializoterapii.
(NEFROL. DIAL. POL. 2016, 20, 245-253)