Krzysztof Cieszyński
Oddział Nefrologiczny, Pleszewskie Centrum Medyczne, Pleszew
Ordynator oddziału: Dr n. med. Krzysztof Cieszyński
Leszek Niepolski
Stacja Dializ BBraun Avitum, Nowy Tomyśl
Dyrektor: Dr n. med. Leszek Niepolski
Anna Sowińska
Katedra i Zakład Informatyki i Statystyki Uniwersytetu Medycznego im Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Kierownik: prof. dr hab. Jerzy Moczko
Monika Świderska
Studenckie Koło Nefrologiczne przy Katedrze i Klinice Nefrologii Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Opiekun Koła: prof. dr hab. n. med. Alicja E. Grzegorzewska
Alicja E. Grzegorzewska
Katedra i Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego im Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Kierownik: Prof. dr hab. n. med. Andrzej Oko
Wprowadzenie: Występowanie chorób układu sercowo – naczyniowego, w tym choroby niedokrwiennej serca, wśród pacjentów leczonych nerkozastępczo jest istotnie wyższe niż w populacji ogólnej. Sercowa troponina T (cTnT) jest czułym i swoistym markerem uszkodzenia kardiomiocytów.
Cele: Porównanie stężenia izoformy sercowej troponiny T oznaczanej w surowicy metodą ultraczułą (hs-cTnT) u pacjentów przewlekle leczonych hemodializą niskoprzepływową (LF-HD) i osób z grup referencyjnych, ocena predyktorów stężenia hs-cTnT oraz analiza zależności pomiędzy stężeniem hs-cTnT a prawdopodobieństwem przeżycia dializowanych chorych.
Pacjenci i Metody: Do badania zakwalifikowano 158 chorych leczonych LF-HD, u których oznaczono stężenie hs-cTnT w surowicy, oraz analizowano wybrane parametry demograficzne, kliniczne i laboratoryjne w odniesieniu do
hs-cTnT. Po 33 miesiącach od badania przekrojowego oceniono wpływ stężenia hs-cTnT na przeżycie grupy 65 dializowanych chorych (pozostali 93 chorzy zmienili metodę leczenia na hemodializę wysokoprzepływową). Grupy kontrolne stanowiło 23 chorych po przeszczepieniu nerki oraz 48 osób zdrowych.
Wyniki: U 85,4% pacjentów leczonych LF-HD stężenie hs-cTnT było powyżej normy. Chorzy leczeni LF-HD mieli wyższe stężenia niż osoby zdrowe (p < 0,0001) i osoby po przeszczepieniu nerki (p = 0,006). Determinantami podwyższenia stężenia hs-cTnT w surowicy chorych leczonych LF-HD były cukrzycowa choroba nerek (β 0,199; p = 0,018), migotanie przedsionków (β 0,172; p = 0,028), niewydolność serca w klasie II-IV wg NYHA (β 0,197; p = 0,048) oraz stężenie w surowicy hs-CRP (β 0,157; p = 0,001), triglicerydów (β -0,211; p = 0,008) i wapnia całkowitego (β 0,309; p = 0,047). Stwierdzono zależność między
początkowym stężeniem hs-cTnT w surowicy a prawdopodobieństwem przeżycia chorych w obserwacji trwającej 33 miesięce (log rank test p = 0,007).
Wnioski: Stężenia hs-cTnT u chorych dializowanych metodą LF-HD są wyższe niż u osób zdrowych i osób po przeszczepieniu nerki, a ich analiza ma znaczenie w ocenie ryzyka sercowo – naczyniowego oraz prawdopodobieństwa przeżycia chorych.
(NEFROL. DIAL. POL. 2017, 21, 114-122)
ntroduction: The occurrence of cardiovascular diseases, including coronary heart disease, among patients treated with renal replacement therapy is significantly higher than in the general population. Cardiac troponin T (cTnT) is a sensitive and specific marker of cardiomyocytes damage.
Objectives: To compare the level of serum troponin T cardiac isoforms using ultrasensitive method (hs-cTnT) in patients chronically treated with lowflow hemodialysis (LF-HD) and the reference groups; assessment of hs-cTnT
predictors and the dependence between serum hs-cTnT and the probability of survival in dialysis patients.
Patients and Methods: The study included 158 patients treated with LF-HD, in which the serum level of hs-cTnT was measured and selected demographic, clinical, and laboratory parameters were analyzed with regard to the hs-cTnT.
After 33 months of the cross-sectional study, the relationship between hs-cTnT concentrations and patient survival was evaluated in 65 dialysis patients group (other 93 patients switched into high flow hemodialysis). Control groups consisted of 23 patients after renal transplantation and 48 healthy subjects.
Results: In 85.4% of patients treated with LF-HD serum hs-cTnT level was above the normal range. Patients treated with LF-HD had higher levels than the healthy control group (p <0.0001) and higher than patients after renal transplantation (p = 0.006). Determinants of elevated serum hs-cTnT levels in patients treated with LF-HD were diabetic nephropathy (β 0.199; p = 0.018), atrial fibrillation (β 0.172; p = 0.028), heart failure class II-IV NYHA (β 0.197; p = 0.048) and serum concentrations of hs-CRP (β 0.157; p = 0.001), triglycerides (β -0.211; p = 0.008), and total calcium (β 0.309; p = 0.047). There was an association between initial serum hs-cTnT level and survival probability during 33 month observation (log rank test p = 0,007).
Conclusions: Serum hs-cTnT levels in patients treated with LF-HD are higher than in healthy subjects and patients after kidney transplantation, and their analysis is important in assessing the risk of cardiovascular diseases and the probability of patient survival.
(NEPROL. DIAL. POL. 2017, 21, 114-122)