Karolina Kuczborska
Department of Transplantology, Nephrology, and Internal Diseases, Institute of Transplantology, Medical University, Warsaw
Head: Prof. dr hab. med. Magdalena Durlik
Marta Gardian
Department of Transplantology, Nephrology, and Internal Diseases, Institute of Transplantology, Medical University, Warsaw
Head: Prof. dr hab. med. Magdalena Durlik
Jolanta Gozdowska
Department of Transplantology, Nephrology, and Internal Diseases, Institute of Transplantology, Medical University, Warsaw
Head: Prof. dr hab. med. Magdalena Durlik
Mateusz Zatorski
Chair of Clinical Psychology and Health, SWPS University in Poznan
Head: dr n. hum. Agnieszka Mościcka-Teske
Anna Ćwiklińska-Zaborowicz
Instytut Psychological Institute, Cardinale Stefan Wyszynski Universiti in Warsaw
Head: dr n. hum. Elżbieta Trzęsowska-Greszta, Prof. UKS
Mirosław Grzeszczyk
Department of Transplantology, Nephrology, and Internal Diseases, Institute of Transplantology, Medical University, Warsaw
Head: Prof. dr hab. med. Magdalena Durlik
Magdalena Durlik
Department of Transplantology, Nephrology, and Internal Diseases, Institute of Transplantology, Medical University, Warsaw
Head: Prof. dr hab. med. Magdalena Durlik
Wstęp: Kruchość to określenie zespołu klinicznego dotyczącego przewlekle chorych, charakteryzującego się zwiększoną wrażliwością na czynniki stresogenne oraz zmniejszeniem rezerwy czynnościowej, co wynika z obniżonej
wydolności różnych układów i narządów. Prowadzi to do wzrostu chorobowości i umieralności.
Cel badania: Celem pracy było określenie występowania zespołu kruchości u chorych przewlekle dializowanych oraz związku danych epidemiologicznych i wyników badań laboratoryjnych z funkcjonowaniem psychospołecznym w badanej grupie.
Materiał i Metodyka: W badaniu wzięło udział 42 pacjentów z jednej stacji dializ: 12 kobiet i 30 mężczyzn. Wypełnili oni anonimową ankietę „Choroba nerek a jakość życia (KDQOL-SFTM)”, w której odpowiadali na pytania zamknięte dotyczące ich subiektywnej opinii o własnym zdrowiu, samopoczuciu i zdolności wykonywania codziennych zajęć. Niezależni badacze zbierali dane kliniczne, które zostały zestawione z wynikami ankiety.
Wyniki: Pacjenci z najniższą punktacją uzyskaną w KDQOL-SFTM i poszczególnych podskalach testu (tzw. „krusi”) uzyskiwali niższe stężenie potasu (p=0,031), albumin (p=0,008), białka całkowitego (p=0,035), PTH (p=0,018) przed HD oraz wyższe stężenia mocznika po HD (p=0,014). Otrzymywani oni także częściej cinacalcet (p=0,049). Kruche kobiety miały wysokie stężenie CRP (p=0,009) i były dłużej dializowane ciągu tygodnia (p≤0,05). Krusi mężczyźni mieli natomiast niższy poziom hemoglobiny (p<0,05), a przy tym gorzej radzili sobie z chorobą nerek i dializoterapią niż kobiety (p=0,016).
Wnioski: Skala KDQOL-SFTM jest pomocnym narzędziem w identyfikowaniu pacjentów hemodializowanych z „zespołem kruchości”. Wykazano także parametry, które mają istotny wpływ na identyfikację kruchości: niskie stężenie albumin, białka całkowitego, potasu, a także podwyższone wartości białka ostrej fazy. Parametry te mogłyby zostać użyte w przesiewowym panelu badań tego zespołu.
(NEFROL. DIAL. POL. 2018, 22, 94-99)