Treatment of anemia in patients with advanced chronic kidney disease in Poland

Leczenie niedokrwistości u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością nerek w Polsce

Niedokrwistość jest częstym i niebezpiecznym powikłaniem przewlekłej choroby nerek (PChN). Skala tego zjawiska w Polsce nie jest znana. Przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej 887 dorosłych pacjentów z zaawansowaną PChN (eGFR<30 ml/min/1,73 m2) pod kątem występowania niedokrwistości. Wyniki zestawiono z opublikowanymi danymi epidemiologicznymi na temat zapadalności i chorobowości z powodu niedokrwistości w przebiegu PChN u niedializowanych pacjentów nieotrzymujących czynników stymulujących erytropoezę (ESA). Analizę uzupełniono o dane pozyskane z GUS i NFZ. Obejmowały one rozkład rozpoznań ICD10 N18 w dorosłej populacji Polski i czas leczenia w ambulatoryjnej opiece nefrologicznej. Na tej podstawie oszacowano liczbę osób w Polsce mających wskazania do leczenia ESA na poszczególnych
etapach PChN. Stwierdzono, że liczba pacjentów z PChN wzrosła w ostatnich latach o 10% i sięgnęła 4,68 mln. Chorobowość z powodu niedokrwistości była w polskiej populacji trzykrotnie niższa niż w innych krajach, co wydaje się przemawiać za dobrą opieką lekarską we wczesnych fazach PChN. Z powodu niedokrwistości w przebiegu PChN 1500 osób otrzymywało ESA, a dalsze 9750 osób mogło mieć wskazania do tej terapii. Dostęp do świadczeń nefrologicznych był ograniczony do 50% pacjentów z ustalonym rozpoznaniem, a czas trwania opieki nefrologicznej w Polsce był bardzo krótki, jednak wystarczający do wdrożenia leczenia ESA. W porównaniu do innych krajów, leczenie niedokrwistości w Polsce w zaawansowanych stadiach PChN było nie gorsze, a we wczesnych nawet bardziej skuteczne. Najistotniejszą przyczyną niedostatecznego leczenie nasilonej niedokrwistości wydaje się uciążliwość podawania czynników erytropoetycznych u pacjentów ambulatoryjnych.
(NEFROL DIAL POL. 2021; 25: 33-40)