Social interactions and social support among hemodialysed patients. Part 2. Professional and unprofessional structure of help for hemodialysed patients

Causes of disqualification of wait-listed potential kidney transplant recipients during matching procedure
12 April 2021
Cognitive disorder and depression in patients with end-stage renal disease
12 April 2021

Urszula Marcinkowska Bożena Zabiegaj Halina Kulik

Social interactions and social support among hemodialysed patients. Part 2. Professional and
unprofessional structure of help for hemodialysed patients

Urszula Marcinkowska

Wyższa Szkoła Planowania Strategicznego w Dąbrowie Górniczej
Rektor: prof. dr hab. n. med. Janusz Bohosiewicz

Bożena Zabiegaj

Wyższa Szkoła Planowania Strategicznego w Dąbrowie Górniczej
Rektor: prof. dr hab. n. med. Janusz Bohosiewicz

Fresenius Nephrocare polska Sp. Z o.o., Centrum Dializ Fresenius, Ośrodek Dializ nr 18 w Krakowie


Halina Kulik

Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Katedra i Zakład Propedeutyki Pielęgniarstwa
Kierownik:dr n. hum. Halina Kulik

Interakcje społeczne i wsparcie społeczne u chorych leczonych nerkozastępczo metodą hemodializy. Część 2. Profesjonalna i pozaprofesjonalna struktura pomocy udzielanej pacjentom leczonym nerkozastępczo metodą hemodializy

Wprowadzenie: Leczenie nerkozastępcze ogranicza możliwości psychospołeczne chorego, który wymaga wsparcia w różnych jego odmianach. Wsparcie emocjonalne oferowane zarówno przez rodzinę, jak i personel medyczny pozwala na odreagowanie negatywnych emocji, zapobiega stanom depresyjnym, poczuciu osamotnienia. Celem pracy była ocena poziomu wsparcia i struktury pomocy, na jakie może liczyć pacjent leczony nerkozastępczo ze strony personelu medycznego
oraz w ramach nieprofesjonalnych sieci wsparcia.
Materiał i Metodyka: Przy zastosowaniu autorskiego kwestionariusza przebadano 260 pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek, leczonych nerkozastępczo metodą hemodializy; 40% to mężczyźni, a 60% kobiety. Średni wiek ankietowanych: 66,63 lata (SD=12,36).
Wyniki: Wśród badanych, 68% stwierdziło, że są zadowoleni z kontaktów pozarodzinnych z innymi ludźmi, natomiast 53% pacjentów, niezależnie od płci, uznało, że choroba nie miała wpływu na ich kontakty towarzyskie. Połowa badanych (51%) stwierdziła, że w sytuacji bycia chorym nie prosi nikogo o pomoc. Jedynie 22% rozmawia z lekarzem na każdej wizycie na temat swych odczuć i obaw, 19% osób w ogóle nie rozmawia z lekarzami o swych obawach związanych z chorobą. Udział w spotkaniach grup typu stowarzyszenia pacjentów, grupy religijne, kluby seniora, kluby sportowe zadeklarowało zaledwie 12% pacjentów, niezależnie od płci i wieku. Aż 67% ankietowanych pacjentów stwierdziło, że ich sytuacja materialna uległa pogorszeniu od momentu, gdy zachorowali.
Wnioski: 1. Chorzy leczeni przewlekle hemodializami nie stanowią dla siebie źródła wsparcia, często ich relacje ograniczają się do wspólnego oczekiwania na zabieg, transportu i luźnych rozmów. 2. Pacjenci leczeni nerkozastępczo nie angażują się w działalność organizacji samopomocowych i pozarządowych. 3. Co 5. pacjent nie rozmawia ze swoim lekarzem na temat swej choroby.
(NEFROL. DIAL. POL. 2018, 22, 153-157)

Social interactions and social support among hemodialysed patients. Part 2. Professional and
unprofessional structure of help for hemodialysed patients

Introduction: Hemodialysis limits an ill men’ everyday life and this men needs many types of support. The emotional support offered both by family and medical staff decreases negative emotions, prevents depression and sense of
loneliness.
The aim of the study was an evaluation of the structure and the level of social support giving hemodialysis patients by medical staff and other informal groups.
Material and Methods: With using original questionnaire 260 patients with end-stage renal disease (ESRD), treated by hemodialysis were studied. Among researched group 40% were men, and 60% women. The average age: 66.63 years (SD=12.36).
Results: Among studied patients 68% claimed, that they are satisfied with out of the family relationship and 53% of patients, independent on sex, said that their illness has not impact on social relations. Half of studied patients (51%) declared that they do not ask anyone for help in situations to be ill. Only 22% of patients talk about their feelings and apprehensions every time when they are on a medical visit, but 19% do not talk at all about their fear connected with disease. Only 12 % of patients, independent on sex and age, declared participation in religious groups, patient’s groups, senior’s clubs or sport clubs. Among respondents, 67% claimed, that their material situation getting worse since they become ill.
Conclusions: 1. Hemodialysis patients are not the mutual support group, their relation are limited to waiting for hemodialysis, transport and casual conversation. 2. Hemodialysis patients do not engage in self-help group and non-profit organizations. 3. Every fifth patient does not talk with doctors about kidney disease.
(NEPROL. DIAL. POL. 2018, 22, 153-157)