Marek ZBRÓG
Wojewódzka Przychodnia Rehabilitacyjna, WSS im. M. Kopernika w Łodzi
Kierownik: lek. med. Anna Zwierzchowska
Zbigniew ZBRÓG
Oddział Nefrologiczny, WSS im. M. Kopernika w Łodzi
Kierownik: dr n.med. Zbigniew Zbróg
B.Braun Avitum Poland Stacja Dializ w Łodzi,
Kierownik: dr n. med. Zbigniew Zbróg
β-2mikroglobulina jest jedną z toksyn mocznicowych, której stężenie narasta wraz ze zmniejszającą się filtracją kłębuszkową. Szczególnie wysokie stężenia obserwuje się u pacjentów w 5 stadium przewlekłej choroby nerek leczonych hemodializami, co związane jest min. z upośledzoną eliminacją i biozgodnością materiałów używanych do hemodializy. Nadmiar β-2 mikroglobuliny w tej grupie chorych ma swoje implikacje kliniczne, ponieważ w wyniku skomplikowanych
reakcji chemicznych powstaje z niej amyloid. Odkładający się w organizmie amyloid jest przyczyną dysfunkcji wielonarządowej, w szczególności dotyczącej układu kostno-stawowego. Całość obrazu klinicznego związanego z odkładającym się amyloidem u pacjentów leczonych hemodializami określamy amyloidozą dializacyjną. Na rozwój amyloidozy dializacyjnej ma wpływ kilka czynników m.in. biozgodność błon dializacyjnych użytych do hemodializy, czystość wody używanej do produkcji płynu dializacyjnego, jak również rodzaj zabiegu nerkozastępczego. Profilaktyka amyloidozy dializacyjnej powinna obejmować zmniejszenie syntezy β-2mikroglobuliny oraz zwiększenie jej eliminacji podczas leczenia nerkozastępczego. Zmniejszenie syntezy uzyskuje się poprzez zastosowanie syntetycznych błon dializacyjnych, które powodują mniejszy odczyn zapalny związany z za- -biegiem, niż błony naturalne. Nie bez znaczenia w tym przypadku jest również stopień czystości wody używanej do produkcji płynu dializacyjnego. Zwiększenie eliminacji β-2mikro-globuliny w czasie hemodializy można uzyskać poprzez
zastosowanie syntetycznych dializatorów wysokoprzepływowych. Spośród zabiegów nerkozastępczych, które najskuteczniej usuwają β-2mikroglobulinę należy wymienić hemofiltrację i hemodiafiltrację.
(NEFROL. DIAL. POL. 2016, 20, 216-21
β-2mikroglobulina is one of the uremic toxins, of which the concentration increases with the reduction of the glomerular filtration rate. Particularly high concentrations have been observed in patients with stage 5 chronic kidney
disease treated with hemodialysis, which is related to, among other things, the biocompatibility of materials used for hemodialysis. The excess β-2 microglobulins in this group of patients have their clinical implications, as a result
of complex chemical reactions with the amyloid that is formed. Accumulation of amyloids in the body is the cause of multiple organ dysfunction, particularly in the osteoarticular system. All lines of the clinical picture associated with stored
amyloids in patients treated with hemodialysis are defined. The development of dialysis amyloidosis is affected by several factors, including biocompatibility of the membranes used for hemodialysis, the purity of the water used for the production of liquid dialysis, as well as the type of dialysis treatment. Prevention of dialysis amyloidosis should include a reduction in
the synthesis of β-2microglobulin and increase its elimination during dialysis therapy. Reduction of the synthesis is achieved by the use of a synthetic dialysis membrane which causes less of the inflammation associated with treatment than
natural membranes. Another important factor in this case is the degree of purity of the water used for the production of dialysis fluid. Increasing the elimination of β 2microglobulin during hemodialysis can be achieved by the use of synthetic tracks high-flow dialysis. Out of the renal replacement treatments that most effectively removed β-2mikroglobulin hemofiltration and hemodiafiltration stood out. (NEPROL. DIAL. POL. 2016, 20, 216-218)